ban231

  • Szczur wędrowny (Rattus norvegicus)
    Szczur wędrowny (Rattus norvegicus)

    Wywodzi się z południowo-wschodniej Azji. Pierwsze doniesienia o pojawieniu się tego gatunku w Europie pochodzą z Anglii z 1732 roku. Jako gatunek synantropijny rozprzestrzenił się na całym świecie. W wielu miastach populacja tych gryzoni może przewyższać liczbę mieszkańców danego miasta. Najchętniej zamieszkuje piwnice, kanalizację, wysypiska śmieci, magazyny i składy. Chętnie przebywa w okolicy wody, dobrze pływa. Jest wszystkożerny, z dużym udziałem pokarmu zwierzęcego. Aktywny całą dobę, najbardziej w nocy.

  • Kuna domowa (Martes foina)
    Kuna domowa (Martes foina)

    Występuje w niemal całej Europie oraz w strefie klimatu umiarkowanego Azji, aż po Himalaje i Chiny. W Europie jest spotykana od północnej Danii po zachodnią Hiszpanię i – na południe – po Włochy i niektóre wyspy na Morzu Śródziemnym i Egejskim. W Polsce występuje na całym obszarze kraju, zwykle w okolicach ludzkich siedzib, ruinach, lasach, a także w centrach dużych miast. W stanie Wisconsin w USA zaadaptowała się do warunków naturalnych mała populacja kun domowych, które zostały tam sprowadzone jako zwierzęta domowe

  • Karaczan prusak (Blatella germanica)
  • Kret europejski (Talpa europaea)
    Kret europejski (Talpa europaea)

    gatunek owadożernego ssaka z rodziny kretowatych, zaliczanej do rzędu Soricomorpha, zwyczajowo nazywany kretem.
    Zamieszkuje łąki i pola Europy i Azji Środkowej. W Polsce jest objęty ochroną gatunkową częściową. Największe kopce pojawiają się na glebach bagiennych, dochodzą nawet do 90 cm wysokości. Na powierzchni ziemi porusza się niezdarnie i rzadko się na niej pojawia.

  • Szerszeń europejski (Vespa crabro)
    Szerszeń europejski (Vespa crabro)

    gatunek owada z rodziny osowatych (Vespidae), z grupy żądłówek, największy z osowatych występujących w Europie Środkowej, pospolity na terenie całej Polski, zwłaszcza w pobliżu terenów zamieszkiwanych przez ludzi. Żywi się owadami, owocami oraz sokami niektórych drzew. Jego użądlenie może być niebezpieczne dla osób uczulonych na jad owadów błonkoskrzydłych. Jest gatunkiem typowym rodzaju Vespa

  • Mysz domowa (Mus musculus)
    Mysz domowa (Mus musculus)

    gatunek gryzonia z rodziny myszowatych. Jest gatunkiem synantropijnym, który prawdopodobnie pochodzi od myszy zamieszkującej stepy i tereny półpustynne od północnej Afryki, poprzez południowo-wschodnią część Europy aż po Wyspy Japońskie. Obecnie znajduje się ją wszędzie tam, gdzie żyje człowiek (nawet na stacjach antarktycznych). Mysz domowa, odznaczając się doskonałymi zdolnościami adaptacyjnymi, pojawiła się w domostwach ludzkich prawdopodobnie od początków ludzkiej gospodarki rolniczej. Jest wszystkożerna i łatwo może się przystosować do różnego rodzaju pokarmu (np. pokarm wyłącznie roślinny lub wyłącznie pochodzenia zwierzęcego). Nie gromadzi zapasów. Także trudne warunki środowiska nie są dla myszy przeszkodą. Wystarczy wspomnieć, że żyje w kopalniach, a także chłodniach, gdzie temperatura nie wzrasta powyżej 0 °C.

Czy pluskwy są groźne? Jak się ich pozbyć?

Pluskwy to małe owalne, brązowawe owady, które żywią się krwią zwierząt lub ludzi. Dorosłe pluskwy mają płaskie ciała o wielkości pestki jabłka. Jednak po jedzeniu ich ciała puchną i nabierają czerwonawego koloru.
Pluskwy nie latają, ale mogą szybko przemieszczać się po podłogach, ścianach i sufitach. Samice pluskiew mogą składać setki jaj, z których każde ma rozmiar drobiny pyłu.
Niedojrzałe pluskwy, zwane nimfami, zmieniają swoją skórę pięć razy, zanim osiągną dojrzałość i w tym czasie wymagają posiłku złożonego z krwi. W sprzyjających warunkach mogą się one w pełni rozwinąć w ciągu zaledwie miesiąca i produkować trzy lub więcej pokoleń rocznie.

Gdzie chowają się pluskwy?

Pluskwy mogą wejść do twojego domu niezauważone przez bagaż, odzież, używane łóżka i kanapy oraz inne przedmioty. Ich spłaszczone ciała umożliwiają zmieszczenie się w niewielkich przestrzeniach o szerokości karty kredytowej. Pluskwy nie mają gniazd tak jak mrówki lub pszczoły, ale żyją w grupach w różnych kryjówkach. Ich początkowe kryjówki znajdują się zazwyczaj w materacach, sprężynach skrzyniowych, stelażach łóżek i zagłówkach, gdzie mają łatwy dostęp do swoich żywicieli w nocy.
Z czasem jednak mogą rozproszyć się po całej sypialni, przenosząc się do dowolnej szczeliny lub dobrze schowanego miejsca. Mogą również rozprzestrzeniać się na pobliskie pokoje lub pomieszczenia.
Ponieważ pluskwy żywią się wyłącznie krwią, przebywanie ich w domu nie jest oznaką brudu. Znaleźć je można nawet w nieskazitelnych wnętrzach.

Kiedy gryzą pluskwy?

Pluskwy są aktywne głównie w nocy i zwykle gryzą ludzi podczas snu. Karmią się, przekłuwając skórę i pobierając krew przez wydłużony otwór gębowy. Ich posiłek trwa od 3 do 10 minut, po czym ranka zasycha, a owady niezauważone oddalają się.
Większość ukąszeń pluskiew początkowo jest bezbolesna, ale później zamieniają się w swędzące krostki. W przeciwieństwie do ukąszeń pcheł, które są umiejscowione głównie wokół kostek, ukąszenia pluskiew są na całym obszarze skóry odsłoniętym podczas snu. Ponadto ukąszenia nie mają czerwonej plamy na środku, jak ukąszenia pcheł.
Ludzie, którzy nie zdają sobie sprawy, że zarazili się pluskwami, mogą przypisywać swędzenie i zaognienie innym przyczynom, takim jak komary. Aby potwierdzić ukąszenia pluskiew, musisz znaleźć i zidentyfikować same owady.

Oznaki obecności pluskiew w domu
Jeśli obudzisz się ze swędzącymi obszarami, których nie miałeś, kiedy poszedłeś spać, możesz mieć pluskwy, szczególnie jeśli kupiłeś używane łóżko lub inne używane meble w czasie, gdy zaczęły się ukąszenia. Inne oznaki, że masz pluskwy, to między innymi:

  • Plamy krwi na prześcieradłach lub poszewkach na poduszki;
  • Ciemne lub zardzewiałe plamy odchodów pluskiew na prześcieradłach i materacach, pościeli i ścianach;
  •  Plamy odchodów pluskiew, skorupki jaj lub skóry nimf w miejscach, w których ukrywają się pluskwy;
  • Specyficzny zapach z gruczołów zapachowych robaków, czasami przypominający maliny albo anyż.

Jeśli podejrzewasz inwazję tych owadów, usuń cały materiał z łóżka lub kanapy i sprawdź dokładnie, czy nie ma śladów robaków lub ich ekskrementów. Sprawdź trudnodostępne miejsca w drewnianym szkielecie łóżka. Sprawdź również obszar wokół łóżka, w tym książki, telefony lub radia, krawędź wykładziny, a nawet gniazda elektryczne. Sprawdź swoją szafę, ponieważ pluskwy mogą przyczepiać się do odzieży. Jeśli nie jesteś pewny oznak pluskiew, zadzwoń po profesjonalną firmę zajmującą się usuwaniem pluskiew, która będzie wiedziała, czego szukać.
Jeśli znajdziesz oznaki ich obecności, niezwłocznie przystąp do działania.

Usuwanie pluskiew

Pozbycie się pluskiew zaczyna się od oczyszczenia miejsc, w których pluskwy żyją. Powinno to obejmować następujące elementy:

  • Wypierz pościel, poszewki, koce, zasłony i ubrania w gorącej wodzie i wysusz je na najwyższym ustawieniu suszarki, a następnie dodatkowo wyprasuj. Jeżeli masz suszarkę automatyczną, możesz do niej włożyć przedmioty, których nie można prać, takie jak buty;
  • Użyj sztywnej szczotki do czyszczenia szwów materaca, aby usunąć pluskwy i ich jajka przed odkurzaniem;
  • Często odkurzaj łóżko i jego otoczenie. Po odkurzeniu, natychmiast umieść worek z odkurzacza w plastikowym worku i wynieś go do pojemnika na śmieci na zewnątrz;
  • Materac i sprężyny pudełkowe należy osłonić szczelnie tkaniną zapinaną na zamek błyskawiczny, aby zapobiec przedostawaniu się pluskiew do środka lub ich ucieczce. Pluskwy mogą żyć do roku bez jedzenia, więc trzymaj pokrowiec na materacu przez co najmniej rok, aby upewnić się, że wszystkie pluskwy w materacu są martwe.
  • Napraw pęknięcia w gipsie i dobrze doklej tapety, aby pozbyć się miejsc, w których pluskwy mogą się ukrywać;
  • Pozbądź się bałaganu wokół łóżka;
  •  Jeżeli twój materac jest zainfekowany, możesz się go wyrzucić i kupić nowy, ale zadbaj uprzednio o pozbycie się z reszty domu niechcianych lokatorów.

Likwidacja pluskiew

Czasami jednak takie samodzielne działania nie są wystarczające. Wówczas należy zwrócić się o pomoc do profesjonalnej firmy. Nie powinno się samodzielnie używać silnej chemii do tępienia owadów, szczególnie w okolicach swojej sypialni, ponieważ w ten sposób można narazić na niebezpieczeństwo także domowników. Wiele z tych środków nie może być stosowana na pościel albo materac.
Ogólnie rzecz biorąc, najbezpieczniej i najskuteczniej jest zatrudnić doświadczonego specjalistę ds. zwalczania szkodników do eksterminacji pluskiew. Mieszkańcy okolic takich jak: Olsztyn, Olsztynek, Ostróda, Biskupiec, Barczewo, Dobre Miasto, Lidzbark Warmiński, Iława, Bartoszyce, Mrągowo, Szczytno, Nidzica mają możliwość skorzystania z pomocy doświadczonej firmy, która daje gwarancję na swoje usługi zwalczania pluskiew.